Tijd voor het snelste circuit van Engeland! Vorig weekend reden we alweer de zesde ronde van het British Superbike kampioenschap op het onwijs snelle circuit van Thruxton. Dit circuit is met geen enkel circuit ter wereld te vergelijken, het is onwijs snel met bijna alle bochten in vierde en vijfde versnelling waarbij je de motor langdurig op de zijkant van de band moet houden. De gemiddelde snelheid ligt hier op bijna 180 km/h. De weersvoorspellingen waren net zoals in Nederland ongelofelijk warm met temperaturen van 32 graden en zon het gehele weekend. Niet echt lekker als je in een volledig leren motorpak moet racen dus.

De vrije trainingen op vrijdag begonnen goed. Doordat je op dit circuit zo lang vol gas onder hellingshoek rijd slijten de banden onwijs hard en is een achterband eigenlijk maar 1 sessie behoorlijk te gebruiken. Vanwege ons budget kunnen we het ons natuurlijk niet veroorloven om elke sessie een nieuwe achterband te steken dus we hebben een zorgvuldig plan uitgewerkt waarbij we tijdens de vrije trainingen alleen maar oude banden zouden gebruiken. De eerste vrije training was wel weer even wennen. Zoals gezegd kan je dit circuit nergens mee vergelijken en ik was er al ruim 3 jaar niet meer geweest. Het is wel een van mijn favoriete circuits dus het plezier zat er meteen goed in. Het is op Thruxton erg belangrijk dat je een goed gevoel hebt met de motor dus dat was het belangrijkste doel van deze sessie.

De vrije training later op die middag was onwijs zwaar vanwege het warme weer. De sessie duurde een half uur maar we besloten om hem op te delen in twee stukken en tussendoor wat te rusten zodat we niet onnodig rondjes aan het rijden waren in de hitte. Vanwege de al gebruikte banden was de grip eigenlijk alleen tijdens het eerste deel van de sessie aanwezig. Toen stond ik er dus ook erg goed bij op de tijdlijst. Voor het tweede deel echter was de band al zo ver versleten dat echte verbeteringen lastig waren. Daarom probeerden we vooral te werken aan de wedstrijdsnelheid en aan het gevoel met een gebruikte band. De meeste andere rijders hadden wel al een nieuwe band gebruikt in het tweede deel van de sessie waardoor ik weer iets naar achter zakte.

De kwalificatie was op zaterdag om half twaalf wat betekende dat de temperatuur onderhand alweer boven de 30 graden was gestegen. Ik begon de sessie gelijk met een setje nieuwe banden om in het begin van de sessie als ik nog helemaal fris was een snelle tijd neer te zetten. Dit lukte goed en achter een groepje snelle jongens aan wist ik een flinke stap te zetten richting mijn snelste tijd ooit hier. Het was echter nog zeker geen foutloos rondje en ik wist dat er nog meer in zat maar in het groepje voor me was het wat rommelig waardoor ik opgehouden werd in mijn snelle ronde. Halverwege de sessie hebben we een verandering aan de gearing gedaan om wat meer topsnelheid te creëren in de slipstream. In het tweede deel van de kwalificatie lukte het me echter niet om nog een goed sleepje te vinden maar ondanks dat kon ik wel continue snelle tijden rijden en was het gevoel voor de eerste race later die middag goed. Ik mocht starten als 25e algemeen en 7e in mijn klasse.

Tijdens de sprintrace had ik een goede start en kon ik meteen wat plekjes goedmaken in de tweede bocht zat ik echter klem aan de binnenkant van de bocht en moest ik er weer een teruggeven. Daarna begon gelijk een fel gevecht met een van de rijders voor me. Hij was minder snel maar door hele lompe inhaalacties wist hij toch steeds weer naar voren te komen. Hiermee hield hij ons echter wel op en kon het groepje voor me wegrijden. De rest van de race reed ik in een groep van vier rijders, Ik reed heel de tijd op kop maar naar het eind van de race probeerde diverse rijders met bijna onhaalbare acties het toch om er voorbij te komen. Ik moest ze echt de ruimte geven omdat we anders zouden crashen en hierdoor verloor ik veel tijd. Ik had de hele race het gevecht maar kon niet mijn ritme rijden en hierdoor eindigde ik als derde in de groep op een 23e plek algemeen en 7e in mijn klasse. Teleurstellend maar ik was vastberaden het op zondag beter te doen.

Gezellig maar warm op de grid want ook Hessel was er weer een keertje bij

De start van de race op zondag was opnieuw goed maar ik zat nu in de tweede bocht ook beter waardoor ik nog een plekje kon winnen. Dezelfde rijder als op zaterdag probeerde weer met lompe acties voor me te komen maar dit keer wist ik hem sneller af te wimpelen en met mijn eigen ritme bij hem weg te rijden. Ik miste net een paar tienden van een seconde om met mijn voorganger mee te gaan en kwam uiteindelijk met Paul Jordan samen te rijden. Ik had opnieuw het eerste deel van de race het tempo gemaakt en hij probeerde aan het eind van me weg te rijden. Ik kon hem goed volgen en kon zien waar ik sneller was. De een na laatste bocht is de snelste bocht van het hele jaar en je wordt hier vol gas in de vijfde versnelling het lange rechte stuk opgeslingerd voor je de laatste en hele langzame chicane hebt. Ik ben in deze snelle bocht altijd goed geweest en ik kon nu ook weer met veel meer snelheid achter Paul aan. Hij reed echter op een iets sneller Supersport machine en het rechte stuk loopt iets naar links waardoor ik er helemaal buitenom moest. Ik zat aan het einde naast hem en kon op de rem voor de chicane nog net hem voorbij komen waardoor ik de race op een 22e plek algemeen en een 6e plek in mijn klasse eindigde.

Al met al weer een onwijs gaaf weekend op dit circuit met wat leuke gevechten. Deze weekend reizen we alweer af naar een circuit waar er maar één van ter wereld is namelijk Cadwell Park, welbekend vanwege de Jump in het circuit. Cadwell Park is een zeer technisch en moeilijk circuit en bijna het tegenovergestelde van Thruxton maar ik heb er onwijs veel zin in! Vanwege de Engelse feestdag op maandag rijden we dit weekend van zaterdag tot maandag!